Training

De monniken uit het Song San Shaolin klooster, gebruikten het befaamde “Shaolin tempel boksen” als middel van uiterste lichaamstraining en daarnaast als een zeer efectief zelf-Verdedigingsysteem en tot bescherming van de zwakkere en ter bekrachtiging van de rechtvaardigheid.

Het was een geheime kunst, die een aanzienlijke vaardigheid vereiste. Om van beginneling tot uiteindelijk als een meester het klooster te kunnen verlaten, lagen er van 20 tot 25 jaren van harde training achter de rug. Nadat het klooster de eerste keer was aangevallen en de monniken met succes de aanvallers had verjaagd, wist de abt dat de vijandige troepen van de Manchu keizer, terug zouden komen. Omdat het zolang duurde om een vechtmonnik op te leiden, kwamen de oude meesters bijelkaar en kwamen overeen dat het vechtkunst systeem, vereenvoudigd moest worden. Vanuit iedere stijl zouden de sterkste onderdelen gehaald worden en in een systeem cq stijl ondergebracht worden. Helaas is net nooit zover gekomen, voordat de oude meesters het konden vastleggen, werd het klooster door middel van verraad bijna geheel verwoest. Een 7e generatie monnik, Ma fu Ji genaamd, had in de Tamo Hal een olielamp laten vallen en omdat hij bang was om gestraft te worden, had hij het klooster verlaten en de geheime toegangs weg verraden aan de keizerlijke troepen. Vanaf die tijd wordt het getal 7 niet meer gebruikt in de Shaolin vechtkunststijl.. Slechts vijf meesters en hun oudste leerlingen konden de verwoesting en slachtpartij van het klooster ontvluchten, onder de vijf meesters was een non. Deze non nam de geheimen van de technieken mee, die de oude meesters hadden ontwikkeld om de training van de monniken in de Shaolin vechtkunst te verkorten. Deze non zou later een vrouwelijke leerling krijgen waarzij de technieken aan door zou geven

“What you been thaught by listening to others words you will forget very quickly; what you have learned with your whole body you will remember for the rest of your life.”

Toen de Shaolin vechtkunst technieken, zich na de verwoesting van het klooster, buiten de kloostermuren verbreidde, begonnen de meesters met uiterste zorg hun leerlingen te kiezen.

Een eerlijk en oprecht karakter, een goed gedrag, geduld en een groot doorzettings vermogen, mentaal zowel als fysiek, waren van het grooste belang om door een meester als leerling te worden geaksepteerd. Helaas heeft dat ook tot gevolg gehad, dat verscheidene stijlen zijn uitgestorven en mee het graf zijn ingegaan, omdat de meester geen leerling kon vinden die hij geschikt achtte om zijn stijl aan over te geven.

De meesters, die wel de juiste ( lees geschikte) leerlingen konden vinden, onderwezen deze leerlingen vele jaren aan een harde training, die vol zat van geheimen en rituelen, wat weer resulteerde dat de stijlen steeds sterker werden. Dit had weer tot gevolg, dat de zoektochten naar Shaolin (Ming dynastie) aanhangers, door de Manchu heersers intensiever werden en hun soldaten opdracht gaven om een-ieder die maar met het Shaolin of Ming te maken hadden, te vernietigen. Daardoor gingen vele stijlen ondergronds en vereenigden zich in geheime genoot- schappen, wat later de beruchte triades werden. Het waren de sterkste stijlen die overleefden en brachten vele goede meesters voort, die de tradities van het Shaolin boksen als fundatie in hun stijl hadden ingebouwd.

Deze situatie is helaas niet zolang geleden veranderd. Heden leren duizenden deze vechtkunst technieken, maar soms met erbarmelijke resultaten. Kwaliteit heeft plaats gemaakt voor kwantiteit en vele van de huidige leraren hebben vaak een gebrek aan kennis en vaardigheid. Met als resultaat, dat ze hun leerlingen bewust of onbewust misleiden. De meeste leerlingen hebben geen geduld meer, ze trainen alleen voor uiterlijke resultaten, zoals gekleurde banden of diploma’s/certificaten, “hoe meer hoe beter” denken ze. Daarnaast zie je leerlingen die gegradueerd worden naar prestaties tijdens wedstrijden.

“Look what you have in your hands, never be sure for it can slip like sand.”

Je gaat naar school om te leren, o.a. om met gereedschap te werken, niet om verteld te worden hoe je moet slapen. Zo zal je nooit twee leerlingen een vuistvorm of T’ieh, (Kuen = vorm of vuistset) hetzelfde zien uitvoeren. Talent is het ene, maar leren is het andere, dat moeten wij allemaal. Wat ik hiermee wil zeggen is dat: theorie en praktijk moeten samengaan, het ene kan niet zonder het andere. Het verstand is als een zak, we stoppen er elke dag nieuwe kennis in, n dan op een bepaalde dag zal je herinnering je verrassen. Hoe meer ik weet, hoe meer ik me realiseer, dat er nog zoveel te leren is. Het is niets meer als een kind, dat eerst moet leren lopen voor het kan lezen en schrijven. Dit is het zelfde met de Shaolin vechtkunst. Als je gemakzuchtig geboren bent, zal je nooit een stijl leren. Het is net als de Chinese karakter – tekens op onze vlag, die “Half hard Half zacht”, betekenen. De wijste weg is om het harde te ontwijken en aan te vallen wat zacht en week is. Net als water zijn vorm aanneemt in overeenstemming met de loop waarin het stroomt over de grond in de natuur. Je kan alleen overwinnen, door je relatie met je tegenstander, net als het water geen konstante vorm heeft, zo is er geen konstante konditie in een gevecht.

Onkwetsbaarheid hangt van je zelf af, kwetsbaarheid van je tegenstander van hem zelf, maar het niet van je zelf en je tegenstander te weten, kan je in elk gevecht in groot gevaar brengen. Door de kwetsbare-en minder kwetsbare delen van je zelf en je tegenstander te kennen, kan in elk gevecht beslissend zijn. Dit is iets wat iedereen voor zich zelf moet leren, vooral als hij/zij een bepaalde vooruitgang heeft in de stijl. Het leren om met anderen te praten of te trainen, kan je dat niet, dan zal je nooit die graad van perfectie bereiken om les te geven. Want als je eenmaal iets verkeerd geleerd hebt, kan het wel eens te laat zijn om het in het goede te veranderen.

“We moeten geduldig zijn en erop vertrouwen dat de schat die we zoeken verborgen is in de grond waarop we staan.”

en vorm/set ontwikkeld de spirit, zonder spirit wordt het lichaam zwak, ze ontwikkeld verbeeldingskracht, omdat een techniek niet noodzakelijk een betekenis heeft. Een techniek kan vele doeleinden hebben. Als een van je technieken niet sterk is, geef dan niet de vorm of set de schuld, alleen omdat je de techniek niet begrijpt of niet uit kan voeren, wil nog niet zeggen dat de vorm of set verkeerd is. Je kunt nooit alles beheersen, maar zelfs als je de kunst niet bestudeerd, moet je er naar kijken en de beoefenaars ernaar vragen om te leren. Indien je op dieet bent, is het toch goed om het menu in te kijken. Voor je kunt leren een ander te verslaan moet je eerst leren je zelf in stand te houden. Een goede leraar (sifu, sensei, guru enz) is noch hard noch zacht, maar allebei. De tegenstander kan zijn aktie niet voorzien; zijn bewegingen zijn niet te voorspellen. Zijn vingers zien er zacht uit, maar bij een aanraking voelen zij aan als beitels of boren Zelfs als de tegenstander gewond is, kan hij nog niet vertellen hoe en waar de aanval vandaan kwam. Ik beoefen de Chinese vechtkunststijlen al enige jaren en in die tijd heb ik vele goede leraren ontmoet. Hoewel zij op verschillende manieren onderricht geven, kun je de stijlen scheiden in scholen uit het Noorden en scholen uit het Zuiden. De “Zuid Shaolin Vuiststijl” waar ik onderricht in geeft, is een combinatie van drie Chinese vechtkunststijlen, waarvan de verschillende technieken in elkaar samensmelten tot een unieke Vechtkunststijl. De training is er op gericht, een aantal onderdelen samen te smelten tot een praktisch geheel, waarbij de leerling – afhankelijk van aanleg en vooral van eigen inzet – in staat is, na verloop van enige tijd zichzelf te verdedigen.

Om tot een dergelijk niveau te komen, moet men verschillende trainings onderdelen zeer goed beheersen en steeds verder perfectioneren, waarbij vooral de eigen inzet het belangrijkste is.

“One History, one Tradition, one Family”

“How can knowledge ever be seperated from action ?” “For knowledge is the beginning of action, action the completion of knowledge.”

Shaolin Kung fu, is een Chinese vechtkunst, die zijn oorsprong vindt in het Shaolin klooster, die gelegen was op de berg Songshan in de provincie Honan, in het “oude rijk van het midden.” Het klooster is gebouwd in opdracht van Keizer Hsiao Wien, gedurende de vroege Noord – Wei dynastie 385 – 534 Ad, voor de Chinese Ch’an meester “Poe-Tai-Ho Shang.” Meester Poe-Tai-Ho-Shang is bij ons bekend als de “lachende dikbuik boedha.”

Butuo of Fo Tuo zijn de andere namen van meester Poe Tai Ho-shang en zijn beeld staat in de hoofdingang van het klooster. Deze unieke vechtkunst werd slechts onderwezen aan de monniken, die gekozen hadden om voor de rest van hun leven, binnen de klooster muren te blijven.

Hierom wordt het Shaolin Kung fu, “de vechtkunst van de Shaolin monniken,” genoemd De Shaolin traditie verdeelde zich in twee stijlen, de Noordelijke en de Zuidelijke.

Alle beoefenaren van het Chinese Shaolin Kung fu, kennen de uitdrukking: “Pak Toe Nan Kuen, ofwel Noord been Zuid vuist.” De oorsprong hiervan ligt in de geografie van China. In het Noorden bestaat het land voornamelijk uit open, glooiende vlakten, waar de mensen gewend zijn over grote afstanden te lopen of om paard te rijden. Hun sterke benen zijn daardoor in de loop van de tijd, hun sterkste aanvals- en verdedigings wapens geworden.

In Zuid-China daarintegen wordt het land doorsneden door een netwerk van waterwegen, waarlangs de mensen vanouds wonen. Door al het roeien en bomen, ontwikkelden ze een grote kracht in hun armen en daarom gebruikten ze hun armen en vuisten als hun voornaamste wapen. Als gevolg van het werk op de wankelijke Chinese jonks of sampans en op de modderige grond van de moerasgebieden van het waterrijke gebied van Zuid-China, ontwikkelde men een soliede en stabiele basis houding. Dit brengt weer met zich mee, dat het gebruik van armen, handen en benen, extra ontwikkeld werd.

De technieken van de zuidelijke Kung fu stijlen, zijn gericht op het snel overnemen van aanvallen. Ze brengen het principe van gelijktijdig aanvallen en verdedigen in de praktijk. De Zuid-Vuiststijl, wordt ook herkend, door het gesloten gevecht, waarbij snelle harde vuiststoten, elleboogstoten en meshand technieken worden gecombineerd met het ontwijken van de aanval. Hierdoor ontstaan serie’s technieken met een vernietigende kracht, timing en een hoge reaktie-snelheid om de tegenstander cq aanvaller uit te schakelen. Blokkeringen of weringen bestaan in onze vechtkunst stijl niet.

In de de “Double Dragon Kwoon,” te Waddinxveen, wordt de “Zuid Shaolin Vuiststijl” getraind. De Zuid Shaolin Vuiststijl, is een vechtkunst waarvan de fundatie bestaat uit het “Shaolin Kempo” met invloeden vanuit Kun T’ou, het Chinese “Ta Hung Men Kung-fu” en het “Shaolin Lohan Kung-fu.” Deze vechtkunststijlen staan bekend als harde Kung-fu stijlen, waarbij het niet om de snelheid gaat, maar om de “harde en effektieve” aanvallen op de meest vitale delen van het menselijk lichaam. Er wordt les gegeven op de traditionele manier. Bij deze traditionele training behoort ook na enige tijd, het trainen van de 18 klasieke Chinese Kung fu wapens. De training van de Zuid Shaolin vuiststijl zal veel geduld, incassering en uithoudings vermogen, van je vergen.

Een solide en stabiele basis houding is naast het trainen van de armen, handen, benen en voeten een hoofd-bestandeel in onze training. De verschillende traditionele vuistvormen en wapensets zijn conditie-trainingen op zich.

Ik geef geen cursus in zelfverdediging of in een conditietraining, het is geen sport, vechtsport bestaat niet, maar ik geef les in een Chinees / Indonesische vechtkunst. De harde lichaams training is er op gebaseerd, dat je leert om je pijn-grens steeds verder te verleggen.
Sigung C. Bax zei altijd: “Op het moment dat je kontakt maakt met de aanvaller, is er geen tijd meer voor medelijden.”

“Its better to know and not need, than to need and not know.”

Je moet niet kleinzielig zijn en een groot doorzettingsvermogen hebben om bij ons te mogen en te kunnen trainen, je traint met elkaar en voorelkaar. Zelfbeheersing en geduld moet je leren, je krijgt het niet kado. Het leren van de historie, de traditie en de filosofie van onze stijl behoort tot de basis training.

Wederzijds Respekt, lijdt tot wederzijds begrip. Deze unieke vechtkunst stijl, is in eerste instantie ontwikkeld voor een gezonde geest in een gezond lichaam. De monnik “Tamo”, de “vader van het Shaolin Kung fu”, ontwikkelde een serie oefeningen die de monniken dagelijks moesten uitvoeren om hun lichaam en geest te trainen. Deze technieken werden later verfijnd tot het unieke Shaolin Tempel Boksen, de fundatie van het gehele Shaolin vechtkunst systeem. In het jaar 1674 AD, werd het klooster bijna geheel verwoest door het leger van de toen heersende Ching dynastie. Slechts vijf monniken, waaronder een non, konden de slachting ontvluchten en de verspreiding van het Shaolin vechtkunst systeem buiten de kloostermuren was een feit. Het leren van respekt, rechtvaardigheid en eerlijkheid, zijn basis-elementen, die je jezelf eerst eigen moet maken, voordat je onderricht krijgt in de “Zuid Shaolin Vuiststijl.”

Heb je werkelijk interesse, kom dan op de zaterdagmiddag vrijblijvend een training bijwonen te Waddinxveen. De training is van 15:00 uur t/m 17:00 uur.